۱-۴-۲- سیالات فرار

بنزین، نفت سفید، تزین سنگین، مبردها و سیالات مشابه آن، به طور کلی به عنوان سیالات فرار طبقه بندی می شوند؛ زیرا در فشارها و دماهای معمولی اتمسفر، به سرعت بخار می شوند. به هر حال، هر سیال غیر فراری در دمای جوش خود با نزدیک به آن، تا آنجابی۔ که تأثیر آن روی پمپ مد نظر باشد، می تواند به عنوان سیال فرار طبقه بندی شود. مشکل اصلی که در پمپاژ سیالات فرار به آن برخورد می شود، هد مکش مثبت خالص NPSH است. همان طور که قبلا نیز بحث شد، NPSH سیستم باید برابر یا بزرگ تر از NPSH لازم (NPSHr) باشد تا از تبخیر سیال داخل لوله مکش جلوگیری شود. تبخیر در قسمت خروجی پمپ، به ندرت مشکلی را به وجود می آورد، زیرا فشار، معمولا به اندازه کافی زیاد می باشد تا دمای جوش خیلی بالاتری را به وجود آورد.

فشار بخار

قبل از آنکه بتوان NPSH را محاسبه نمود، باید فشار بخار سیال فرار در شرایط مکش پمپ به دست آید. شکل ۴۸، فشار تقریبی تعدادی از سیالات فرار را در دماهای مختلف تشان می دهد. مقادیر خوانده شده از این نمودار، برای بسیاری از شرایط مناسب است؛ ولی تا جای ممکن، فشار واقعی بخار سیال باید با آزمایش به دست آید. اگر سیال، بنزین، گازوییل، نفت سفید یا هیدروکربن های مشابه بوده و فشار مکش نیز بسیار کم باشد، می توان برای تزریق روانکار به داخل محفظه آب بنده از یک محفظه گریس خور استفاده کرد؛ البته در صورتی که روغن از نظر آلودگی، مشکلی را به وجود نیاورد. و چنانچه فشار مکش پمپ خیلی بالا باشد، به طوری که پکینگ ها به طور مطلوب عمل نکند، می توان از بوش ضد نشت در ورودی محفظه استفاده نمود. این بوش، شبیه محفظه آب بند بوده و سیال نشت شده از طریق آن، از مسیری عبور می کند که هنگام حرکت، فشار آن گرفته می شود. در هر جایی که سیالات فرار پمپاژ می شوند، مکانیکال سیل نیز باید مورد توجه قرار گیرد. از این نوع از آب بندها، در پالایشگاه ها، صنایع پتروشیمی، تانکرها، لنج کش ها و غیره به وفور استفاده می شوند.