پمپ دیسکی، تقریبا پمپی همه کاره است؛ زیرا با تغییر اندازه، تعداد و تواصل دیسک ها، امکان پمپاژ انواع سیالات فراهم می شود. قسمتی از محدوده وسیع کاربردهای پمپ دیسکی شامل پمپاژ سیالاتی مانند: لجن ساینده، چسب، پاله، فضولات حیوانی،
وقتی مایع در مناطق کم فشار درون پمپ تبخیر شود، حباب های آن، هنگام عبور از مناطق پر فشار می تر کند و کاویتاسیون رخ می دهد. این پدیده، به خرابی و خوردگی در پمپ منجر خواهد شد. از آنجایی
پمپ های دیسکی، دارای ویژگی خاصی است که منحصر به همین پمپ بوده مهم ترین آنها، به قرار زیر است: جریان آرام و بدون نوسان عدم بروز گرفتگی در پمپ NPSHr کم: به دلیل ایجاد جریان آرام در درون پمپ،
این پمپ ها، قابلیت پمپاژ انواع سیالات زیر را دارند: الف) سیالات با ویسکوزیته بالا از آنجایی که پمپ دیسکی برای انجام عمل پمپاژ، از اصطکاک استفاده می کند، هر چه ویسکوزیته سیال بیشتر باشد، باز دهی پمپ، بهتر است.
پمپ دیسکی، بر اساس اصول منحصر به فردی کار می کند که با مبنای کار کرد پمپ های سانتریفوژ و جابجایی مثبت متفاوت است. این مکانیزم پمپاژ، Discpac نامیده شده که شامل مجموعه ای از دیسک های موازی با فواصل
ایده ساخت پمپ های دیسکی، به قبل از سال ۱۸۵۰ میلادی بر می گردد. این پمپ، به وسیله سرگشت در آمریکا اختراع شد. او مجموعه ای از ۲۹ دیسک موازی را که چندهزارم اینچ با هم فاصله داشتند، با نواری
پمپاژ سیالات با ویسکوزیته خیلی بالا و ساینده، و نیز سیالاتی که حاوی مقدار زیادی ذرات جامد هستند، با مشکلات فراوانی همراه می باشند. هنگام پمپاژ این سیالات، هزینه های زیادی صرف نگهداری و تعمیر خرابی های ناشی از سایش