برچسب: پمپ دیافراگمی

پمپ های دیافراگمی با محرک هوا، مایعات متعددی را می توانند جابه جا کنند. با این وجود، هنوز مواردی مانند سازگاری مواد محفظه پمپ، شیر و دیافراگم ها، محدودیت اصلی به کارگیری این نوع از پمپ ها هستند. این پمپ

با یک تنظیم کننده فشار هوا در خط تامین هوای فشرده، می توان فشار پمپ را کنترل کرد و با یک شب در شط هوا، می توان دبی پمپاژ را نیز تنظیم نمود؛ بنابراین، فشار و ظرفیت، به آسانی تنظیم

پمپ های دیافراگمی، می توانند هوا را نیز مانند مایعات پمپ کنند؛ بنابراین از این نوع پمپ، برای پمپ کردن پودر های خشک به طور موفقیت آمیزی استفاده می شوند. هوا در ترکیب، به عنوان محیط سیال حامل پودر عمل

پمپ های دیافراگمی، برای انتقال اسلاری های ساینده، ایده آل هستند، زیرا: سرعت مایع در داخل محفظه پمپاژ و شیر یک طرفه، از سرعت جریان در خط انتقال بیشتر نمی شود. سایش و شکستگی ناشی از اسلاری، کمترین مقدار را

شیرهای یک طرفه پمپ های دیافراگمی، در سه نوع زبانهای، توپی و سوپاپی شکل (۲۳۳) موجود است. شیرهای زبانه ای: ترجیحا در شرایط جریان اصلی و به طور عمودی آویزان می شوند. مزیت اصلی آنها، قابلیت عبور ذرات جامد بزرگ

همه انواع پمپ های دیافراگمی، بدون آب بند و خودمکش هستند، و در دامنه مجاز فشار و دبی خود، فشار و نرخ جریان متغیری دارند. پمپ های دیافراگمی با محرک موان قابلیت کارکرد خشک را داشته و مسیر جریان خروجی

پمپ های دیافراگمی خودمکش، اغلب برای پمپاژ آبهای غلیظ، لجن حاوی مواد ساینده یا خاک به کار می روند. نمونه ای از این پمپ ها در شکل ۱۶۰ نشان داده شده است. در این پمپ، جریان سیال، ناشی از حرکت