۴-۳-۶- پمپ های تیتانیومی و آلیاژهای آن

تیتانیوم را می توان از آلیاژهای مهندسی جدید دانست. این ماده، استحکام مکانیکی بسیار بالایی نسبت به ریت وزن خود دارد. آلیاژهای تیتانیوم، در محیط های اکسید کننده قوی مانند محیط های کلرینه، مقاومت به خوردگی عالی دارند. این فلز، بهترین مقاومت را در برابر خوردگی کلر مرطوب و مشتقات آن دارد، ولی با کلر خشک، واکنش نشان داده و ایجاد آتش سوزی می کند؛ بنابراین باید در طراحی تجهیزات، این نکته را مد نظر قرار داد. مقاومت به خوردگی تیتانیوم در آب دریا فوق العاده خوب است؛ بنابراین آلیاژهای آن می توانند کاربرد وسیعی در پمپاژ آب دریا داشته باشند. آلیاژهای تیتانیوم به سه گروه عمده زیر تقسیم می شوند:

  • الف) گروه آلفا(a) : که آلیاژ پایه  تیتانیوم همراه با آلومینیوم است. این گروه، قابلیت عملیات حرارتی را ندارد.
  • ب) گروه بتا (B): این گروه از آلیاژهای تیتانیوم، قابلیت سخت شدن بسیار عالی داشته و دانسیته آن از سایر گروه ها بیشتر است؛ ولی استحکام در برابر خزش آن کم می باشد.
  • ج) گروه آلفا & بتا: این گروه، قابلیت عملیات حرارتی را داشته و در صنایع هوا – فضا و در صنایع شیمیایی قابل استفاده است.

دیدگاهتان را بنویسید