امید 
کرم و کرین، عناصر اصلی این گونه از فولاد ها را تشکیل می دهد؛ اگر مقدار گرین کمتر از ۴% باشد، تائیر کرم بر استحکام کششی حتی در مقادیر ۱۳ و ۱۷ و ۲۰٪ بسیار ناچیز خواهد بود، در حالی که در مقادیر زیادتر، کربن، با عملیات حرارتی مناسب امکان دستیابی به استحکام کششی مناسب و عملیات مکانیکی مورد نظر را فراهم می کند. فولادهای کرم دار را می توان با توجه به ریزساختار به شرح زیر دسته بندی کرد:
- الف) فولادهای کرم دار – فریتی (۱۲ تا ۱۸% کرم – ۱/۰% کربن)
- ب) فولادهای کرم دار – نیمه فریتی (۱۲ تا ۱۴٪ کرم – ۰۸/۰ تا ۱۲/۰% کربن)
- ج) فولادهای کرم دار – مارتنزیتی (۱۲ تا ۱۸٪ کرم و بیش از ۳/۰ % کربن)
- د) فولادهای کرم دار – قابل عملیات حرارتی (۱۲ تا ۱۸٪ کرم – ۱۲/۰ تا ۱۵/۰ ٪ کربن)
و فولادهای ضدزنگ را نیز می توان به گروه های چهارگانه زیر تقسیم نمود:
- الف) فولاد ضد زنگ استنلس استیل ۳۰۰Austenitic
- ب) فولاد ضد زنگ استنلس استیل ۴۰۰Ferritic
- ج) فولاد ضدزنگ استنلس استیلAustenitic – Ferritic Duplex
- د) فولاد ضدزنگ استنلس استیل Martensitic
فولادهای ضد زنگ آستنبتی، بیشترین کار برد را در صنایع شیمیایی دارند، که گرید ۳۰۴ بیشتر در پمپ های صنایع غذایی، و گرید ۳۱۶ پیشتر در صنایع نفتی و شیمیایی.
خلاصه ای از مشخصات و جدول های مربوط به ترکیب شیمیایی، در ادامه عنوان شده است.
فولاد ضدزنگ آستنیتی سری ۳۰۰ Austenitic
فولاد ضد زنگ آستنیتی، بیشترین مورد استفاده را در بین انواع دیگر فولادهای زنگ نزن داشته و تقریبا ۸۰٪ بازار جهان را به خود اختصاص داده است. در ساختار آن، حداقل ۷ عنصر نیکل قرار دارد که ساختار فولاد را تماما آستنیتی کرده و باعث گردیده که فولاد، خاصیت انعطاف پذیری، مقاوم برای کاربرد در دماهای بالا، غیر مغناطیسی و قابلیت جوشکاری مساعد از خود نشان دهد. بنابر این مشخصه اصلی این طبقه از فولادهای زنگ نزن، سهولت جوشکاری و مقاومت به خوردگی عالی، نرم و انعطاف پذیر بودن برای کار سرد و غیر مغناطیس بودن آنها می باشد. بر اساس آنچه بدانها اشاره شد، فولادهای زنگ نزن را برای استفاده در محیط های اتمسفری، آب دریا و انواع مختلف محیط های شیمیایی انتخاب می کنند.
فولاد، بسته به نوع محیط، باید با ترکیب شیمیایی مناسب انتخاب شود. به جز مقاومت در برابر محیط های خورنده خاص، فولادهای زنگ نزن آستنیتی، دارای خواص متالورژیکی زیر است:
- الف) تبدیل آستنیت به مارتنزیت در اثر کار سرد در انواع ۳۰۱ ، ۳۰۲ و ۳۰۴
- ب) کاهش کربن و عنصر آلیاژی کرم برای حذف امکان تشکیل کاربید کرم و جلوگیری از خوردگی بین دانه ای در انواع ۳۱۶L، ۳۰۴L ، ۳۲۱ و ۳۴۷
- ج) آلیاژ کردن با مولیبدن برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی حفره ای در انواع۳۱۶
- د) استفاده از درصدهای بالای عناصر آلیاژی کرم و نیکل برای افزایش استحکام دردمای بالا (فولادهای نسوز) و مقاومت در برابر پوسته شدن در انواع ۳۰۹ و ۳۱۰٫
