همه انواع پمپ های دیافراگمی، بدون آب بند و خودمکش هستند، و در دامنه مجاز فشار و دبی خود، فشار و نرخ جریان متغیری دارند. پمپ های دیافراگمی با محرک موان قابلیت کارکرد خشک را داشته و مسیر جریان خروجی
از آنجایی که پیستونها یا پلانجرها با میل لنگ تحریک می شوند، منحنی های رانش پمپ های توانی، سینوسی شکل می باشند (شکل ۲۰۳). جریان رانش همانند پمپ های عمل – مستقیم، بطور ناگهانی تغییر نمی کنند. پمپ های توائی
پمپاژ سیالات با ویسکوزیته خیلی بالا و ساینده، و نیز سیالاتی که حاوی مقدار زیادی ذرات جامد هستند، با مشکلات فراوانی همراه می باشند. هنگام پمپاژ این سیالات، هزینه های زیادی صرف نگهداری و تعمیر خرابی های ناشی از سایش
پمپ های سانتریفیوژ، معمولا از یک با چند چرخ متر که پرودار تشکیل شده که محور دوران موتور به آن متصل می باشد. این چرخ متحرک، در داخل محفظه ای به نام بدنه قرار دارد. مایع، از سوراخ مرکزی چرخ