همه انواع پمپ های دیافراگمی، بدون آب بند و خودمکش هستند، و در دامنه مجاز فشار و دبی خود، فشار و نرخ جریان متغیری دارند. پمپ های دیافراگمی با محرک موان قابلیت کارکرد خشک را داشته و مسیر جریان خروجی
مانند دیگر پمپ ها، پمپ های رفت و برگشتی، سیال را مکش نمی کنند؛ این پمپ های فشار را در محفظه مکش کاهش داده، و فشار خارجی که معمولا جو می باشد، سیال را به داخل پمپ فشار می دهد.
امروزه، با توجه به رایج شدن پمپ های عمودی، مقایسه این دسته از پمپ ها با نوع افقی، اهمیت زیادی پیدا کرده است. در واقع پمپ های عمودی، از نظر فضای اشغال شده روی زمین، NPSH لازم، هواگیری و قابلیت
همانطور که در (شکل ۹) نشان داده شده است، هد استاتیکی کل، فاصله عمودی بین سطح سیال در مخزن ورودی و سطح سیال در مخزن خروجی می باشد.
امید 
