۴-۱-۷- آب بندهای پکینگی در مقایسه با آب بندهای مکانیکی

پیشرفت های سریع در طراحی آمد مکتیکی و تکنولوژی ساخت آنها است این قطعات را برای بسیاری از صنایع ممکن ساخته استه آینما ۲۶ متر نشتی در حد صفر داشته و ممکن است در پمپ های گریز از مرکز و روزیه است شوند. کم درد سر بودن آب بندهای پکینگی، معمولا نوعی مزیت بوده و آب بندهای مکانیکی، به نصب و تعمیرات دقیقی نیاز دارند.

نکته: اگر با این نوع آببندها، مثل آب بندهای پکینگی رفتار شود می تونسته دردسر ساز شده، خیلی زود به تعویض نیاز پیدا کند و باعث افزایش هزینه شوند.

به هر حال، پکینگها هنوز منسوخ شده و همچنان از آنها تقریبا در هر کلاس و نوع پمپی استفاده می شود. در دماهای بالاتر از ۱۲۰ درجه سانتیگراد، محققندی آب بندی پکینگ های پمپ های دیگ بخار و دیگر پمپ های آب گرم باید دارای ژاکت تک کننده باشند. پمپ های نوع شیمیایی، ممکن است از محفظه های اضافی آب بندی عمیق تره و همچنین از منبع خارجی روانکاری و با آب سرد استفاده کنند. پمپ های تقطیر و آب گرم کن که تحت خلا کار می کنند، باید دارای یک قفسه آب بندی بوده و به یک منبع خارجی آب زلال متصل باشند. پمپ های روغن داغ، که دارای محفظه های آیینی می باشند، اغلب از روغن به عنوان سیال آب بندی استفاده می کنند. فشار آب بندی روغن نیز باید حداقل ۵/۱ بار بالاتر از فشار محفظه آب بندی باشد.

پمپ هایی با سیالات فرار، مانند برخی از پمپ های انتقال محلال، اغلب از آب بندهای مکانیکی استفاده می کنند. تعداد زیادی از مواد پکینگ، امروزه برای همه انواع پمپ ها وجود دارد؛ این مواد شامل: کتان، الیاف کتان، ابریشم مصنوعی، چرم، پنبه نسوز، تفلون، رزین فنولیک، سیلیکون، لاستیک و فلزها می باشند.

دیدگاهتان را بنویسید