امید 
در پمپ های ساید کانال، امکان انتقال ترکیات مایع – گاز تا میزان ۵۰ درصد بخار فراهم است، بنابراین احتمال هوا گرفتگی در این پمپ ها وجود نخواهد داشت. پروانه مکش خاص، هد خالص مکشی مثبت مورد نیاز را کاهش می دهد.
پمپ ها، فقط دارای یک کانال در محفظه خروجی (A) و یک سطح صاف هستند که توسط پروانه ای (C) که در محفظه مکش (B) قرار دارد، تغذیه می شود. پروانه ای ستاره ای شکل (C) نیز توسط خار، روی شفت محکم شده و به صورت محوری، به کمک سوراخهای تعادل (D) روی توپی پروانه، متوازن می شود. مایع یا مخلوط مایع – بخار، از طریق راهگاه ورودی (E) وارد هر مرحله شده، و هنگامی که پمپ، پیش از راه انداری پر باشد، در اثر چرخش پروانه مکش، سیفوتی بر راهگاه ورودی اعمال می شود این اثر، شبیه چیزی است که در پمپ های رینگ مایع رخ می دهد. مایع باقی مانده در محفظه پمپ، نوعی رینگ آب با سطح آزاد تشکیل می دهد. با چرخش پروانه و سطح آزاد آب، ونتوری ایجاد شده، و مایع به داخل مکیده می شود.
بعد از اینکه مایع از طریق راهگاه ورودی به داخل پمپ کشیده شده به وسیله عمل گریز از مرکز، به سمت محیط پره های پروانه رانده خواهد شد. از طریق این عمل گریز از مرکز است که مایع، شتاب گرفته و به مجرای جانبی رانده می شود. سپس مایع در امتداد کانتورهای شبه دایره ای مجرای جانبی، از بیرونی ترین تا داخلی ترین نقطه جریان می یابد، تا دوباره توسط پره ها شتاب داده شود. مایع چندین مرتبه بین پروانه و مجرای کناری حرکت می کند تا به راهگاه خروجی برسد. سرعت پروانه، همراه با عمل گریز از مرکز از طریق تبادل ممنتوم به سیال انرژی داده و ایجاد فشار می نماید. مجرای جانبی، مستقیما به راهگاه خروجی (F) هدایت می شود. در راهگاه خروجی، مجرای اصلی تمام شده و یک مجرای کوچک تر (G) آغاز می گردد. در نقطه ای که مجرای کوچک پایان می یابد، یک راهکار خروجی ثانویه (H) وجود دارد که همتراز پایه پردهای پروانه است (شکل ۷۵).
همچنان که مایع در اثر عمل گریز از مرکز به دلیل دانسیته اش به سمت اطراف رائده می شود، بخار داخل جریان مایع، به دلیل دانسیته کمتر، به ماندن در پایه پره های پروانه تمایل دارد، بخش عمده مایع و احتمالا مقداری بخار، با توجه به مخلوط، به راهگاه خروجی، تخلیه می شود. بخش کمی از مایع داخل مجرای کوچک، جریان یافته و سرانجام به فضای بین پره های پروانه رانده خواهد شد. بخار باقی مانده که از طریق راهگاه خروجی تخلیه نشده است، در قسمت پایه پره های پروانه باقی می ماند. در انتهای مجرای کوچک، یا رانده شدن مایع به فضای بین پره ها، فضای بین و اطراف پره ها کاهش می یابد. مایع بین پره ها جابه جا شده و بخار نزدیک پایه پره ها را متراکم می کند. بخار متراکم شده، از طریق مجرای ثانویه، تخلیه و سرانجام، همراه مایع تخلیه شده از راهگاه خروجی اصلی، به مکش طبقه بعدی پمپ یا به خروجی پمپ هدایت می گردد. به همین ترتیب، بخار ورودی در هر طبقه از پمپ جابجا می شود.
هر یک از طبقات بعدی، مانند همین طبقه عمل می کند. تعداد طبقات، با توجه به نیاز برای رسیدن به هد مورد نظر، قابل تغییر است. در واقع وقتی چند طبقه مورد نیاز باشد، برای متوازن نمودن بارهای وارد بر محور، موقعیت نسبی راهگاه های خروجی در جهت شعاعی به صورت یک در میان قرار داده می شوند.
