امید 
پمپ های رینگ مایع یا پمپ های پیستونی مایع شکل (۲۴۶)، از پکن چرخ محرکت با تیغه های ثابت (۲) در پوست استوانه ای (۱) تشکیل شده اند. با چرخش چرخ و در نتیجه تیغه های ثابت روی آن، مایع درون پوسته، تحت تاثیر نیروی گریز از مرکره به جداره های پوسته فشرده شده و رینگ مایع (۴) را تشکیل می دهد. بین رینگ مایع و تیغه های پمپ المان هایی با اندازه های مختلف تشکیل می گردد که در ابتدا، حجم آنها افزایش یافته و گاز، از طریق مجرای ورودی (۳) وارد پمپا می شود. سپس، حجم المان ها کاهش یافته و گاز فشرده شده، از طریق مجاری خروجی (۵)، پمپ را ترک می کند. به منظور پمیان ترکیب بخار آب و هوا، از آب استفاده می شود و به منظور پمپاژ کار، از اسید سولفوریک غلیظ استفاده می شود.
از آنجایی که این پمپ ها بدون شیر و تجهیزات سوئیچینگ هستند، شرایط طراحی و عملیاتی آنها، ساده تر از پمپ های پیستونی است.
پمپ های رینگ مایع، در دو نوع تک مرحله ای و دو مرحله ای ساخته شده و بسته به نحوه قرار گرفتن شافت پروانه در محفظه، می تواند هم مرکز یا غیر هم مرکز، مثل شکل۲۴۶ باشد. در این پمپ ها، بسته به جهت جریان های ورودی و خروجی نسبت به شافت روانه، اغلب جریان شعاعی با محوری وجود خواهد داشت. اگر چه پمپ های مورد بحث، چرخشی هستند، اما از آنجا که مایع، عملی شبیه به پیستون انجام می دهد، این پمپ ها نیز مشخصه هایی شبیه به پمپ های پیستونی خواهند داشت.
فشار نهایی پمپ های رینگ مایع، به وسیله فشار بخار سیال کار تعیین می گردد. در موهای رینگی آب، فشار نهایی در محدوده، سرعت پمپاژ در محدوده، وزن ویژه پمپ و مصرف ویژه انرژی، به علت لزوم جابه جایی مایع در پمپ ها، حدود می باشد. این پمپ ها، می توانند در فشار اتمسفری راه اندازی شوند.
در پمپ های رینگ مایع تک مرحله ای می توان از طریق طراحی و آرایش مجراهای ورود و خروج، به نسبت های فشاری متنوع دست یافت. به عنوان مثال پمپ هایی که از آب ۱۵ درجه سانتی گراد به عنوان مایع رینگ استفاده می کنند و حاوی صفحات کنترلی و سوراخ های تهویه هستند، توان رسیدن به نسبت تراکم را دارند؛ با این توضیح که ظرفیت آنها به طور قابل توجهی کم می گردد. معمولا در این موارد، از شیرهای دیسکی استفاده می شود که در کنار مجرای تخلیه، در صفحه کنترل قرار گرفته و تنظیم کننده نسبت تراکم است. صفحه کنترل، که یک المان انعطاف پذیر است، با باز و بسته کردن اتوماتیک منافذ تهویه در کل محدوده فشاری، از تراکم زیاد و جریان معکوس جلوگیری می کند. چنانچه در این پمپ ها، از آب ۱۵ درجه سانتی گراد (به عنوان رینگ مایع) استفاده شود و نسبت تراکم بین فشارهای ورودی و تخلیه به صورت و تنظیم گردد، به علت پدیده دفع گاز، فشار ورودی در محدوده mbar10 – 30 قرار می گیرد. در شکل ۲۴۷ شمایی از یک پمپ تک مرحله ای نشان داده شده است. برای فشارهای ورودی زیر mbar 150، می توان از یک پمپ دو مرحله ای به جای یک به تک مرحله ای مجهز به مجاری تخلیه انعطاف پذیر استفاده نمود (شکل ۲۴۸). در این پمپ، مجاری تخلیه، فاقد شیر بوده و گاز خروجی از مرحله اول، به عنوان مکش مرحله دوم قرار می گیرد. به علاوه، نسبت تراکم جزئی هر مرحله، بسته به فشار ورودی متغیر بوده و نسبت تراکم کل پمپ، برابر حاصل ضرب دو نسبت تراکم جزئی خواهد بود. از طریق یک مجرای خروجی ثابت، نسبت تراکم کمتر از در هر مرحله به دست می آید.
نکته: در این پمپ ها، اگر از آب ۱۵ درجه سانتیگراد به عنوان رینگ مایع استفاده شود، می تواند در محدوده مکش mbar33 – 1013 مورد استفاده قرار گیرد.
