امید 
از آنجایی که پیستونها یا پلانجرها با میل لنگ تحریک می شوند، منحنی های رانش پمپ های توانی، سینوسی شکل می باشند (شکل ۲۰۳). جریان رانش همانند پمپ های عمل – مستقیم، بطور ناگهانی تغییر نمی کنند. پمپ های توائی عمل – دوتایی تک گانه، که در شکل a ۲۰۳ نشان داده شده، دارای حداکثر جریانی معادل ۶۰ درصد بالاتر از میانگین جریان می باشد؛ و حداقل جریان، ۱۰۰ در صد پایین تر از میانگین میباشد. این بدان معناست که در هر سیکل پمپاژ، در برخی از نقاط، جریان پمپ صفر می باشد. ولی جریان خط رانش بسته به شکل لوله ها و میزان و نوع ظرفیت کوشینگ (cushioning) استفاده شده، ممکن است تقریبا ثابت باشد. پمپ های عمل – دوتایی دو گانه ای که منحنی آنها در شکل b-203 رسم شده است، حداکثر، جریانی معادل ۷/۲۶درصد بالاتر از جریان میانگین دارا می باشند، و حداقل آن ۶/۲۱ درصد زیر جریان میانگین؛ بنابراین هنگامی که پمپ کار می کنند، همواره جریانی در لوله های رانش جریان خواهد داشت. پمپ های عمل۔ تکی سه گانه، حتی منحنی رانش را بیشتر هموار می کنند (شکل c-203)، حداکثر جریان بالاتر از میانگین برای ای۶۴/۶ درصد، و حداقل جریان زیر میانگین ۴/۱۸ درصد می باشد. در همه پمپ های رفت و برگشتی، تا وقتی که رانش به زیر میانگین افت پیدا نکند، اختلاف رانشی بین حداکثر ران و رانش میانگین، در اطاقک کوشن cushion ذخیره می شود.
پمپ های توانی پنج گانه و هفت گانه، حتى منحنی رانش را بیشتر از این همولرنر می کنند تا در عمل، جریان خط رانش ثابت باقی بماند. در هر صورت، آزمایش نهای برای مناسب بودن منحنی رانش، همچنان به قوت خود باقی می ماند. تپش در جریان ممکن است در یک پروژه، از اهمیت پایینی برخوردار باشد و در پروژه دیگری فاکتوری کلیدی محسوب شود.
توجه: درصدهایی که در شکل ۲۰۳ داده شده اند، تنها برای منحنی های نشان داده شده در شکل معتبر می باشند. شکل پمپ، زاویه میل لنگ و چند فاکتور دیگر، باعث تغیر جریان از یک پمپ به پمپی دیگر خواهد شد. مقادیر داده شده، در هر حال، مقادیر عملی آزمایش شده بوده، و تغییرات از یک سازنده تا سازنده دیگر چندان مهم نمی باشد.
